一道威爾遜定理的題
也就是求 (n-1)! % n 的值
根據威爾遜定理很容易得到
當n為素數時,該算式為 n-1
而當n不為素數時,該算式為0(除了4,4的結果是2要特判)
代碼如下:
#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
int T;
cin>>T;
int n;
while(T--){
cin>>n;
bool tag=true;
for(int i=2;i*i<=n;i++){
if(!(n%i)){
tag=false;
break;
}
}
if(tag){
cout<<n-1<<endl;
}
else if(n==4){
cout<<2<<endl;
}
else cout<<0<<endl;
}
return 0;
}
但是這個時間複雜度有點高 快1s了,如果資料再大很容易逾時
然後如果說用線性素數篩的話,打表1e9 O(n)也會逾時,而且數組開不下;
那麼…就用了一種比較進階的方法,也就是Miller-Rabin素數測試算法,時間複雜度就降下來了。
當然這個算法不一定準确,有可能會判斷錯誤(是以,要多判一些素數,這樣會提高準确度)
#include <iostream>
#include <cmath>
#include <cstdio>
using namespace std;
const int MAX =30;
bool vis[MAX];
int prime[MAX];
int cnt=0;
void ss()
{
for(int i=2;i<=MAX;i++){
if(!vis[i])
prime[cnt++]=i;
for(int j=0;j<cnt && i*prime[j]<=MAX;j++){
vis[prime[j]*i]=1;
if(!(i%prime[j]))
break;
}
}
}
long long quickpower(long long n,long long k,long long mo)
{
long long ans=1;
while(k){
if(k&1){
ans=ans*n%mo;
}
k>>=1;
n=n*n%mo;
}
return ans;
}
long long quickji(long long n,long long k,long long mo){
int ans = 0;
while(k){
if(k&1)
ans = (ans+n)%mo;
k>>=1;
n = (n+n)%mo;
}
return ans;
}
bool Miller_Rabin(int x)
{
if(x<2 || !(x&1))
return false;
if(x==2)
return true;
int s=0,t=x-1;
while(!(t&1))
s++,t>>=1;
for(int i=0;i<cnt && prime[i]<x;i++){
int a = prime[i];
long long b = quickpower(a,t,x);
for(int j=1;j<=s;j++){
long long k = quickji(b,b,x); //不開long long 會TLE,注意
if(k==1 && b!=1 && b!=x-1){
return false;
}
b=k;
}
if(b!=1)
return false;
}
return true;
}
int main()
{
ss();
int T;
scanf("%d",&T);
int n;
for(int i=0;i<T;i++){
scanf("%d",&n);
if(Miller_Rabin(n)){
printf("%d\n",n-1);
}
else if(n==4){
printf("2\n");
}
else printf("0\n");
}
return 0;
}