Description
高三數學作業總共有n道題目要寫(其實是抄),編号1..n,抄每道題所花時間不一樣,抄第i題要花a[i]分鐘。由于西西還要準備NOIP,顯然不能成天做數學作業。是以西西決定隻用不超過t分鐘時間抄這個,是以必然有空着的題。每道題要麼不寫,要麼抄完,不能寫一半。一段連續的空題稱為一個空題段,它的長度就是所包含的題目數。這樣應付自然會引起數學老師的憤怒。數學老師發怒的程度(簡稱發怒度)等于最長的空題段長度。
現在,西西想知道他在這t分鐘内寫哪些題,才能夠盡量降低數學老師的發怒度。由于西西很聰明,你隻要告訴他發怒度的數值就可以了,不需輸出方案。(Someone:那麼西西怎麼不自己寫程式?西西:我還在抄别的科目的作業……)
Input
第一行為兩個整數n,t,代表共有n道題目,t分鐘時間。
以下一行,為n個整數,依次為a[1], a[2],… a[n],意義如上所述。
Output
僅一行,一個整數w,為最低的發怒度。
Data Constraint
Hint
60%資料 n<=2000
100%資料 0
Solution
簽到題。我們可以二分一個最大連續空段,這樣就變成了一個最多隔mid個不選的最小方案,f[i]=min{f[j]}+t[i] (i-mid-1<=j
Code
#include <stdio.h>
#include <string.h>
#include <math.h>
#include <iostream>
#include <algorithm>
#define rep(i, st, ed) for (int i = st; i <= ed; i += 1)
#define drp(i, st, ed) for (int i = st; i >= ed; i -= 1)
#define erg(i, st) for (int i = ls[st]; i; i = e[i].next)
#define fill(x, t) memset(x, t, sizeof(x))
#define max(x, y) ((x)>(y)?(x):(y))
#define min(x, y) ((x)<(y)?(x):(y))
#define abs(x) ((x)<(0)?(-(x)):(x))
#define INF 0x3f3f3f3f
#define N 100001
#define E 1001
#define L 1001
int queue[N], f[N], t[N];
inline int read() {
int x = , v = ; char ch = getchar();
for(; ch<'0'||ch>'9'; v=(ch=='-')?(-):(v),ch=getchar());
for(; ch<='9'&&ch>='0'; (x*=)+=ch-'0',ch=getchar());
return x * v;
}
inline bool check(int n, int m, int mid) {
fill(f, );
fill(queue, );
int head = ;
int tail = ;
queue[tail] = ;
rep(i, , n) {
while (queue[head] < i - mid - && head <= tail) {
head += ;
}
f[i] = f[queue[head]] + t[i];
while (f[queue[tail]] > f[i] && head <= tail) {
tail -= ;
}
queue[++ tail] = i;
}
int ans = INF;
rep(i, n - mid, n) {
ans = min(ans, f[i]);
}
return ans <= m;
}
int main(void) {
int n = read();
int m = read();
rep(i, , n) {
t[i] = read();
}
int l = ;
int r = n;
int bobo = ;
while (l <= r) {
int mid = (l + r) >> ;
if (check(n, m, mid)) {
r = mid - ;
bobo = mid;
} else {
l = mid + ;
}
}
printf("%d\n", bobo);
return ;
}